Coach fouten
We praten altijd over de fouten die trainers maken. Maar niemand is perfect, de coaches hebben het ook mis .
Deze keer gaan we dit echter niet bespreken deze of die slecht uitgevoerde oefening , een slechte eetpatroon of een ontoereikend supplement . De vraag gaat nu veel meer over vorm dan over inhoud, want het is een ding om fout te zijn en nalatigheid op het werk is een ander.
Laten we enkele van de bekijken meest voorkomende fouten van coaches , leraren, monitoren of hoe we ze ook willen noemen:
- Verwaarlozing: het is misschien wel de meest voorkomende. Probleem: Vanwege het grote aantal uren dat hij in de krachtkamer doorbrengt, he verliest concentratie op wat er om hem heen gebeurt en beperkt zich tot wandelen, eten of een tijdschrift lezen.
Oplossing: de werkdag duurt van begin tot einde, elke minuut is belangrijk en noodzakelijk omdat de studenten elkaar de hele ochtend of middag volgen en allemaal onze hulp nodig hebben.
- Onwetendheid: Probleem: weinig academische voorbereiding. Veel coaches zijn ex-beoefenaars die dat wel hebben gedaan "getraind" door bodybuildingtijdschriften te lezen en te chatten met vrienden.
Oplossing: Een universitair diploma is misschien niet nodig (hoewel het wel wordt aanbevolen), maar er zijn talloze en goede trainingsprogramma's om in deze gevallen alles te leren wat we nodig hebben, we moeten ze allemaal doorlopen.
- Advies naar eigen ervaring. Probleem: Wij zijn van mening dat wat voor ons heeft gewerkt, overal ter wereld hetzelfde zal doen. Dit is doorgaans niet het geval.
Oplossing: jij moeten letten op de bijzonderheden, genetica, aanleg ... van elke persoon. Hoogstwaarschijnlijk zijn noch het uitgangspunt, noch de gewenste doelstellingen in ons geval hetzelfde als in de rest van de mensen.
- Geloof in absolute waarheden. Probleem: Soms denken we dat er axioma's zijn in training en dieet die moeten worden gevolgd als we ergens willen komen, maar gelukkig of helaas is de natuur te complex om in een paar zinnen samen te vatten.
Oplossing: neem niets als vanzelfsprekend aan en stop nooit met leren.
- Kopieer naar tijdschriften. Probleem: dit is zo'n wijdverbreid probleem dat het de categorie van problemen op zichzelf verdient in deze kleine compilatie die we doen. Wanneer we deze fantastische atleten uit de tijdschriften zien die hun opleiding en voedingsgeheimen onthullen, hebben we de neiging om ze te kopieren en, erger nog, om ze aan onze studenten te geven.
Oplossing: Ron Coleman of Arnold trainen niet op jouw bevel, ze hebben hun eigen leerproces gevolgd en komen tot hun eigen conclusies over wat voor hen werkt en wat niet, je moet het kopieren is de weg en niet de stappen die worden gegeven.
- arrogantie. Probleem: "Ik ben hier de baas".
Oplossing: Nou ... je hebt waarschijnlijk de leiding over de kamer, maar dat is beperkt tot het verzekeren van het goede gedrag van degene die het gebruikt en het adviseren van de aanwezigen. Totalitaire attitudes zullen alleen leiden tot gebrek aan zelfvertrouwen en een slechte trainingsomgeving.
- Indiening: probleem: Gebrek aan autoriteit. Oplossing: in dit geval is het tegendeel, een beetje discipline is essentieel in de ruimte en het is de instructeur of coach die het moet opleggen. Van zaken die zo eenvoudig zijn als het gewicht achterlaten waar het werd gevonden (op zijn plaats) tot het krijgen van een beetje ridderlijkheid in de omgeving. Het is al moeilijk genoeg om te trainen, dus we moeten ook "strijd" met iedereen.
- Eet in de kamer. Probleem: "Ik moet elke drie uur eten."
Oplossing: Oke, maar het is niet nodig dat je alles in de gewichtsruimte vuil maakt, er is toch wel een kamer of woonkamer waar je die gekookte eieren met rijst kunt eten. Het is een kwestie van opvoeding.
We kunnen doorgaan, maar dit zijn misschien de belangrijkste problemen die we kunnen tegenkomen .
Sommigen van hen zijn gezond verstand en onderwijs , maar vele andere zouden worden opgelost met een grotere erkenning van ons beroep, te beginnen met een fatsoenlijke economische vergoeding (momenteel zijn er gevallen waarin het interprofessioneel minimumloon nauwelijks wordt betaald, of zelfs minder, ondanks dat het een gekwalificeerd beroep is), een vakantie zoals iedereen (normaal gesproken niet-gewerkte dag = onbetaalde dag, en natuurlijk geen betaalde vakantie), een arbeidsovereenkomst die past bij de uren die we daadwerkelijk werken (en niet "rommel" contracten die werktijden vervalsen), en vooral: a "dank u" van tijd tot tijd.
Dat een ieder zijn deel van de "probleem" maar ook van de "oplossing"